انسان یک موجود تک بعدی نیست و با توجه به ابعاد وسیع و روح بلند پروازی که دارد ، بایستی یک برنامه جامعی برای تأمین نیازهایش داشته باشد تا یک زندگی کامل داشته و در همه ابعادش ، رشد همه جانبه ای داشته باشد .
امام رضا(ع) فرمودهاند : « اوقات خود را به چهار بخش تقسیم کنید :
1 ) بخشی را برای عبادت .
2 ) بخشی را برای کار و فعالیت برای تأمین زندگی .
3 ) بخشی را برای معاشرت و مصاحبت با برادران مورد اعتماد و کسانی که شما را به عیوبتان واقف سازند.
4 ) و بخشی را به تفریحات و لذایذ حلال اختصاص دهید و از مسرت و نشاط ساعت تفریح و شادی، میتوانید انجام وظایف دیگر خود را تأمین کنید » .
شادی و شادکامی میتواند انسان را برای ادامه زندگی به راههای بهتر راهنمایی کند ؛ زیرا هیجان مثبت ناشی از شادکامی به مسئله گشایشی موفق و تأمل بیشتر در زندگی منجر میشود ؛ همچنین شادکامی اثرهای مثبتی بر ادراک، شناخت و تعامل اجتماعی دارد و در افزایش خلاقیت و عمر طولانی نیز موثر است.
نیاز به شادی و تفریح ، چون نیازهای دیگر انسان ، اگر مهار نشود و بیضابطه باشد ، بهطور حتم، زیانهایی را بهدنبال خواهد داشت؛ لذا باید مرز شادیها و تفریحات سالم و مشروع ، از شادی ناروا و ناپسند روشن شود .
میتوان برای شادی پسندیده ویژگیهای ذیل را بر شمرد:
1 ) همراه با گناه نباشد ؛
2 ) با غفلت از خدا مقرون نشود ؛
3 ) اعتدال و میانه روی در آن رعایت شود .
حضرت علی(ع) میفرمایند : « رسول خدا(ص) هر گاه یکی از اصحاب خود را اندوهگین میدید ، او را به شوخی و مزاح خوشحال میکرد. خداوند انسان شوخطبع را دوست دارد ؛ به شرط آنکه از گناه و ناسزاگویی بپرهیزد » . همچنین پیامبراکرم(ص) میفرمایند: «همانا من هم شوخی میکنم، اما جز حق چیزی نمیگویم . ( بحارالانوار - ج16، ص116 )
پیامبر اکرم(ص) در جایی دیگر میفرمایند : « شش چیز نشانه مروت و جوانمردی است ، از جمله خوش اخلاقی و شوخی بدون گناه » .
تهیه و تنظیم : شهرام مردپور